گفتاری از استاد حسن رحیم پور ازغدی (2)

در پست قبلی " گفتاری از استاد حسن رحیم پور ازغدی " پاسخ دو سوال آخر که مطرح شد از زبان استاد ازغدی نقل می شود:

1. با توجه به کمرنگ شدن ارزشها در جامعه شاهد پررنگ شدن بنیاد گرایی منفعل هستیم،چه راهکارهایی برای مقابله با این وضعیت باید اتخاذ کرد؟

این تصور که همه فکر میکنند در دهه اول همه ارزشی بودند و حالا غیرارزشی شده اند، تصور غلطی است. دهه شصت اینگونه نبوده که همه شب ها مشغول نمازشب باشند و روزها هم در حال جهاد،عبادت،تولید کار و علم باشند. اکثریت الکی خوش بودند، هستند و خواهند بود. اکثریت زندگی عادی خود را می کنند.

ملت شریف ایران انقلاب نکرد. یک عده ای از ملت شریف ایران انقلاب کردند. ملت شریف ایران 8 سال در جنگ مقاومت نکرد.بخشی از ملت شریف ایران در جنگ بودند. بخش دیگر وقتی دیدند جنگ تمام شد تنها تبریک گفتند. اخلاق ملت های شریف! این گونه است. لحظه ای که باید از جان و مال و فرزند و آبرو بگذرند، اکثریت حاضر به انجام چنین کاری نیستند. اقلیت فداکاری هستند که این روحیه را دارند. بعضی ها فقط تماشا می کنند.

" اذا جاء نصر ا... و الفتح رایت الناس یدخلون فی دین ا... افواجا" مقاومت و فتح که اتفاق می افتد، همه ورود پیدا میکنند و میگویند دل ما با شما بود. در زمان خطر یک عده تماشا میکنند و می بینند جلوی میدان هر 10 نفر که می روند 3 نفر برمیگردند. بقیه یا برنمیگردند یا زخمی برمیگردند. وقتی دعوت به جهاد می شوند، اینگونه پاسخ میدهند: خانه هایمان خالی است.بی صاحب است! ما میرویم مواظب خانه باشیم! بعد در اتمام جنگ هم اگر شکست بخورید، میگویند: نگفتیم نروید. اگر پیروز شوید و برگردید می گویند: تقبل ا... ، یا لیتنا کنا معکم. فنفوز فوزا عظیما!

این ها همه طبق آیات قرآن است.

این وضعیت مخصوص شرایط فعلی نیست. آن زمان هم همینگونه بوده است. در همان زمان هم همه به دنبال جبهه رفتن نبودند. بخشی از افراد به فکر زندگی خود بودند. این مفاسد همیشه بوده است. دوست دختر و پسر آن زمان هم بوده است. اختراع جدیدی نیست. فساد آن زمان هم وجود داشت.

انقلاب را یک اقلیتی شروع کردند. به تدریج بقیه همراه شدند. جمع زیادی پیوستند که قابل تقدیر است. هیچ  ملت دیگری اینگونه ملحق نشد. ملت ایران همه ملحق شدند. این تصور غلطی است که دهه شصت همه انقلابی و مجاهد بودند. همه نماز شب خوان و شهید بودند. دروغ و کلاهبرداری وجود نداشت. الان تعداد بچه های فداکار و مجاهد نسبت به آن زمان به تصور من بیشتر است. منتها صحنه بروز بوجود نیامده است. اگر جنگ شود، همه شما در دو سه ماه اول حضور پیدا میکنید. اگر الان اول انقلاب بود شما هم همانند آنها عمل میکردید. دختران جوان در پشت جبهه  و مناطق محروم خدمت می کردند.حضور فعال بچه ها  را در اردوی جهادی ببینید. هیچ قشری به اندازه دانشگاهیان ما اردوی جهادی شرکت نمیکند.

اول انقلاب هم همینگونه بود.تمام نهاد های انقلابی مثل سپاه و جهاد را اول انقلاب دانشجوهای ما ساختند. کسانی در جبهه حضور داشتند که سن آن ها بین 17 تا 23سال بود. فرماندهان جنگ ما همه جوان بودند. اکثر بچه های جبهه، دانش آموزان دبیرستانی بودند. وضعیت الان بدتر از آن موقع نیست.درصدی نگاه کنید. در شرایط فعلی که جنگ هم نیست ما این همه جوانان خوب داریم. افرادی هم که میگوییم بد هستند، اگر موقعیت پیش بیاید تغییر میکنند. ما آدمی دیدیم که به جبهه آمد و حتی نماز خواندن بلد نبود. تمام بدنش خالکوبی داشت. در جبهه غواص شد.در عملیات،اولین شهید غواص لشکر شد.همه نمازهای قضای خود را در همان مدتی که در دوره اردو بود، خواند. مدام مشغول نماز و توبه و انابه بود. به تعبیر امام این ادم در 40 شب، ره صدساله را طی کرد.الان هم اگر موقعیت پیش بیاید، این موارد تکرار می شود. آن زمان  ماهواره و اینترنت نبود. وسایل ارتباط جمعی وجود نداشت بدترین  ابزار فساد آن زمان، مجله های فاسدی بود که یک عده استفاده میکردند. امکانات برای فساد وجود نداشت. با این وجود قشر فاسد زیادی داشتیم. در شرایط فعلی با توجه به امکانات ارتباط جمعی، سفرهای خارجی و باز بودن دروازه های فساد در دانشگاه ها این همه بچه مسلمان خوب داریم.اعتکاف، اردوهای جهادی اینها را می بینیم. از مسئولین مطالبه گری می کنند. اجازه ندهید شما را از این وضعیت مآیوس کنند. با این شرایط بدتر از دهه شصت  است اما وضعیت نسبت به دهه شصت بهتر است. درحال حاضر جوانان خیلی بهتری داریم.

2. در زمان شاه جو علیه دین بود و اسلام آمریکایی وجود داشت. با این وجود مردم کارهای بزرگی کردند. درحال حاضر علاوه بر وجود حکومت انقلاب و دین، علت این که بنیادگرایان فعال در دانشگاه با اقلیت مواجه هستند و به عقب افتاده بودن محکوم می شوند، چیست؟

این تصور شما هم غلط است. این که مطرح میکنید ملت آن زمان دست به چنین کار بزرگی زدند قبلا هم گفتم که کل ملت نبودند. جوانان مومن و مجاهد بودند که انقلاب کردند. اگر ملت آن زمان دست به چنین کار بزرگی  زد؛ کل ملت نبودند؛ بلکه بچه های مومن و مجاهد بودند. کم کم ورق برگشت و آنها مقاومت کردند و خداوند هم کمک کرد و انقلاب پیروز شد و بقیه هم ملحق شدند. ملت الان ما از ملت سال 57 هم شعور و هم شرفش بیشتر است. راهپیمایی 22 بهمن  را شوخی نگیرید، در دنیا بعد از این همه سال از گذشت انقلاب محال است اینگونه راهپیمایی شود. دنیا دیوانه می شود از دیدن این تصاویر. ملت ما درست است ضعفهایی دارد ولی نقاط قوتی هم دارد.

کمتر ملتی را میبینم که شعور سیاسی اجتماعی اش به اندازه ملت ما باشد.امریکایی ها با اینکه توسعه یافته هستند ولی آنقدر مردم ساده ای هستند که هیچ چیز سرشان نمیشود و وقتی با دانشگاهیانشان حرف میزنی هیچ چیز از مسائل سیاسی نمیدانند. ولی در ایران حتی با شاگرد نانوایی اگر صحبت کنید میتواند مسائل خاورمیانه را تحلیل کند. همه قشری در مورد سیاست نظر میدهد. البته ایرانی ها افراط و تفریط میکنند ولی نسبت به اکثر ملت جهان امتحان بسیار خوبی دادند.

امام در وصیت نامه اش فرمود من شهادت میدهم ملت ایران از ملت حجاز در زمان پیامبر و از ملت عراق در زمان امیرالمومنین بالاتر است. البته همه ملت نبودند ولی بالاخره این بخش عظیمی از ملت بودند.