در هر موقعیت شغلی و در هر تیم و
سازمانی که باشید، حتماً براتون پیش اومده که با حجم زیاد کارها روبهرو
بشید. در اکثر مواقع، حجم کارهای شرکتها به دلیلهای مختلف بیشتر از ظرفیت
اجرایی نیروهاست. در این شرایط برای انجام این کارهای انبوه، چه راه حلی
وجود داره؟ اسکرام قراره راه حلی برای این مساله باشه!
اما اصلاً ببینیم اسکرام چیه؟ اسکرام
فرآیندی است که در طی اون، تیمها پروژههای بزرگ خودشون رو به بخشهای
کوچکتر تقسیم میکنند و با انجام این بخشهای کوچکتر پروژهی تعریفشده
سروسامان میگیره و با بازدهی بهتر انجام میشه.
در اسکرام دو بخش ثابت همیشه وجود داره:
-
برنامهریزی کوتاهمدت:
در اسکرام تیمها برای یک بازه زمانی زمانی کوتاه (معمولاً بین ۲ تا ۴
هفته) برنامهریزی میکنن. به هر کدوم از این واحدهای زمانی یک اسپرینت
(Sprint) گفته میشه. هر اسپرینت با یک جلسه برای برنامهریزی اولیه و با یک
جلسه کوتاه برای جمعبندی دستآوردها به پایان میرسه.
-
جلسههای روزانه:
به این جلسههای کوتاه ۱۰ دقیقهای استندآپ (Stand-up Meeting) گفته میشه و
معمولاً در اولین ساعت کاری روز بین اعضای یک تیم توسعه نرمافزار برگزار
میشه. اعضای تیم کارهایی که روز گذشته انجام شده و همچنین کارهایی که در
طول روز جاری قراره انجام بدن رو خیلی سریع بیان میکنن. برای اینکه جلسه
زیادی طولانی نشه، معمولاً توصیه میشه که در حین جلسه افراد به طور ایستاده
کارهاشون رو بیان کنن. همچنین اگر اعضای تیم در طول روز قبل در انجام
کارهاشون به مشکلی برخوردند، مشکل رو مطرح میکنند تا در جلسه دیگهای بهش
رسیدگی بشه.
خب چرا به شکل روزانه برای بررسی کارها جلسه بذاریم؟ گزارشدهی
روزانه تاثیر شگفتانگیزی در بهبود روند کارها داره چرا که در این حالت
ذهن شروع به مقایسه پیشرفت کارها در روزهای مختلف خواهد کرد و اولویتبندی
کارها و عملکردهای روزانه بهبود قابل توجهی پیدا میکنه.