سروده ای زیبا از حجت الاسلام و المسلمین حاج آقا رسولی (پدربزرگ حقیر) در مدح رادمرد عالم اسلام،امام همام، ولی الله الملک العلّام،وصیّ الله و داماد گرامی او، مولی الموالی، علیّ العالی، له و لاولاده الکرام السّلام و الاکرام لااله الا الله، محمد رسول الله، علی ولی الله، اللهم صل علی محمد و آل محمد
(اگردقت بفرمایید،هر دو سروده بدون نقطه میباشند)
عـــــــــــــــــــلی ما را مطاع و سرور آمد *** امام ما، ولی داور آمد
گــــــــل اولـــــــــــــاد آدم، مهر عــــالم *** مدار علم را او محور آمد
ولــــی الله، هم مــــــولی الموالی *** دل و دلــــدار اهل آور (1) آمد
رســــــول الله را دامـــــــاد و دادر *** هـــــــمه اهل ولا را سرور آمد
وصــــــی و صهرطاها، حــــــامی او *** گرامی مادری را همسر آمد
عـــــــــــــــــــلی،مرد عمل در هر موارد *** کلام عالی او گوهر آمد
عـــــــــــــــــلمدار رسول و همدم او *** علی، علم محمد را در آمد
عــــــــــــلی، روح محمد، سرّ سرمد *** کمال و علم را او مصدر آمد
عــــــلی، مردی که در کل معارک(2) *** سر و سردار کل عسکر آمد
اَوِدّا (3) را ودود و هم مُلائم *** ولـــــــــــــــی اعداء را او صرصر آمد
همه اعدای او مطرود و مردود *** هوادار عـــــــــــلی، سود آور آمد
درود ما عـــــــــــــــــــــــلی و آل او را *** که او ما را امام اطهر آمد
کـــــسی کو مدح او مکروه دارد *** مسلّم، کور و لال و اعور(4) آمد
"رســـــولی" مدح مولا گو دمادم *** علی، دَر دَهر، مَردم را سرآمد
توضیحات:
(1) آور بر وزن باور به معنی ایمان و یقین است.
(2) معارک جمع معرکه
(3) اَوِدّا جمع ودود است بمعنی دوستان.
(4) اعور کسی که یک چشم او کور باشد.