ریاکاری و رنگ عوض کردن ما

نویسنده در مورد " ریاکاری و فرصت طلبی ما " مطلبی این چنین نوشته بود:

" این سرعت ایرانی ها در زود به رنگ حریف در آمدن واقعا اعجاب انگیز است. یک نگاهی به دور برمان بیندازید، یک رده بندی سنی را میخواهم ارایه کنم که اگر تا به حال روی آن کار نشده است، توصیه میکنم گروهی این همت را بکنند و روی اسامی هموطنان یک کمی کار کنند.

ببینید! درصد بالایی از ثریاها و شهنازهای ما حدود پنجاه ساله هستند و اکثر خانم هایی که فرح نامیده شده اند در حدود چهل و دو سه سال دارند. افراد با اسامی کوروش و داریوش و خشایار و امثالهم اکثرا سال های تولدشان مربوط به سال های 50و51 است وهکذا عمارها و هداها و یاسرها حدودا بیست و بیست و یکساله... و علت آن می گذارم خودتان بررسی کنید. "

درجایی دیگر آورده است:

" ببینید کم و بیش این مسائل در تمامی جوامع وجود دارد ولی در اینجا عیب کار غلظت و اندازه آن است که باعث شده قبح کار از بین برود. "

راهکار هم دارم واسه این نقد!!

در کنار اینکه به فرزندانمون یاد میدیم چه جور گریه کنند و زنجیر بزنند، اونها رو با سیره عملی ائمه اطهار نیز آشنا کنیم و خودمون با عمل کردن به سیره عملی آن بزرگواران اولین معلم فرزندمون باشیم

................................

در مورد ریا حجت الاسلام و المسلمین رفیعی میگویند:

ریا با قصد است. بدون قصد ریا نیست. ریا یعنی نمایاندن. کاری را انجام میدم تا مردم خوششان بیاد و مرا تشویق کنند و انگیزه ی من خوش آمدن مردم باشد نه خدا، این می شود ریا

مرتبط با مطلبمان:

ای هنرها گرفته بر کف دست *** عیب ها برگرفته زیر بغل

تا چه خواهی خریدن ای مغرور *** روز درماندگی به سیم دغل

(سعدی)