عادت های بد آموزشی

امروز داشتم خاطرات دوران دبیرستان و دانشگاه رو مرور میکردم دیدم خالی از لطف نیست یه کم هم در مورد رفتارهای غلط و نادرست خودمون (دانش آموزان و دانشجویان) صحبتی داشته باشم.

بازنشر در:

وبلر

توبنویس

نقل قول

زاهدانه

............

انتقاد از وزیر و وزارتخانه (این کجا و آن کجا؟) که کاری از پیش نبرد و شد همان آش و همان کاسه! پس اینطوری فرض (محال) میکنیم که مشکل نظام آموزشی خود دانش آموزا و دانشجوها هستن! شما رو نمیدونم ما تو دوران دبیرستان و دانشگاه یه رفتارهایی داشتیم که فکر میکنم شنیدنش خالی از لطف نباشه (البته ممکنه این رفتارها از شما هم سرزده)

مشکل آموزش ما زمانی شروع شد که:

•  گوشی رو یواشکی میبردیم مدرسه و تو کلاس از خودمون و با ژست های آنچنانی عکس مینداختیم.
•  تا معلم یا استاد 5 دقیقه دیر میکرد(که البته باید سروقت حاضر بشن) سر و گوشمون می جنبید و به فکر تعطیل کردن کلاس می افتادیم.
• نیم ساعت (معادل 30دقیقه وجه رایج زمان) مونده به پایان کلاس شروع میکردیم بلند بلند جمله مزخرف و کلیشه ای "خسته نباشید" رو بلغور میکردیم.
• تا استاد یه تمرین واسه حل کردن تو تخته سیاه می نوشت زود چشممون رو میدوختیم به دست بغل دستی تا اون برامون حل کنه!
• تو دانشگاه هم نمیدونستیم حواسمون رو به تدریس استاد جمع کنیم یا پچ پچ دخترای کلاس!
• و خلاصه صدها مشکل دیگر ارزنده هدیه بانک استیضاح به شما ( مزاح بود:))

این مطلب شاید خیلی از شماها رو ببره به گذشته! البته گذشته ای که با این حرکات باشه گذشته ی جالبی نخواهد بود. بیایید لااقل ما به فرزندانمان بیاموزیم تا مثل ما نباشند!!!

چنین گفت سقراط به سائل:

از سقراط پرسیدند چرا هرگز اندوهگین نمی شوی؟

گفت: چون مالک چیزی نیستم که فقدانش اندوهگینم کند!